Μουσικές συνταγές --- Ricette musicali

Δύο συνταγές που ταιριάζουν τέλεια με το καλοκαίρι

Εδώ και λίγους μήνες ανακάλυψα τυχαία ενα ελληνικό συνγρότημα REGGAE , τους Locomondo , που καλά δεν κάνουν και τίποτα πολύ "καινούριο", αλλά έχουν ωραία τραγούδια, απ΄ολα σχεδ'ον τα είδη της reggae music, ακούγονται μια χαρά στα ελληνικά, με πολύ χιούμορ και δύναμη. > www.locomonodo.gr
Αυτό έχει ιντερνετ, μπορείς να μάθεις για μουσικές(κι οχι μ'ονο) απ΄την Ελλάδα, και νεα συγκροτήματα, χωρίς να περιμένεις να σε πληροφορήσουν οι πολοί φίλοι σου εκεί, να σου στείλουν ενα cd ή να στο φέρουν όταν σ΄επισκέπτουνται...
Lilla Downs είναι μεξικανίδα στους ΗΠΑ, και μας προσφέρει με πολύ πρωσοπικό στυλ μία "μοντερνα" άποψη της παραδοσιακής μουσικής του Μεξικού(και γενικώς της Αμερικής). > www.liladowns.com
Κατά τα άλλα δικά μου νεα δεν υπάρχουν, παραλία ακόμα δεν πάτησα και μόλις τελείωνει Ο Ιούλιος, μα εντάξει, εδώ στη πόλη μας δεν έχει θάλασσα, θέλει απλά μισή ώρα τρία τέταρτα. Κάποτε θα παω, το υπόσχομαι.

Due ricette musicale molto adatte per l'estate : il reggae greco, allegro e ben suonato, con tatto mediterraneo, Locomondo. Dal altra parte, Lila Downs, "musica di frontiera", come scrivono i critici. Bella voce, e bella ragazza, un pò allo stile frida kahlo, accompagnata da una forte banda, da sentire live in qualche calda piazza.
Comunque non ci sono novità personali, e per questo è che parlo di musica. Finisce Luglio e non sono mica andato in spiaggia. Vabbe, lo sapete a oviedograd non c'è, però vicino, 30, 40 kilometri ci sono tante, belle, grande e piccole, pero con l'aqua fredissima... prima o poi assagierò l' atlantico questa estate.Parola.

A falta de algo interesante que contar, ahí van dos recetas musicales muy veraniegas, un grupo de reggae ¡Griego! , Locomondo, y una mexicanita-gringa, Lila Downs que le da al folk mexicano con un toque "fronterizo", que dicen los críticos. Descubrimientos ambos muy prestosos(ventajas del interné) y afayaizos pa meter nel mp3, pero también pa escuchar con calma en casa, como se hacía antes.
Se acabó ya Julio y sigo sin pisar la playa, y no es que yo fuera muy playero nunca, pero pasan los años y cada vez menos, y nun ye que tire pa la montaña, ye que ya nun salgo de la urbe. Encerrao aquí otro verano más como si de una maldición se tratara. Habrá que bañase por lo menos una vez nel Cantábricova, aunque sólo sea pa comprobar que sigue ahí, que nun marchó, y que sigue igual de frío, congelando hasta los güevinos.